روزه خواری به تنهایی در هیچ یک از قواعد قانون مجازات، مورد جرم انگاری قرار نگرفته است. بنابراین هر چند که از منظر شرعی، روزه خواری بدون عذر شرعی حرام است؛ اما چنانچه یک فرد، چه با عذر شرعی و چه بدون عذر شرعی، روزه نگیرد، هیچگونه جرمی را از نظر قانون مجازات انجام نداده است اما تظاهر به روزه خواری در ملاعام از نظر قانون جرم قلمداد می شود.

ماده 638 قانون مجازات اسلامی می گوید: هرکس علنا در انظار عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل داری کیفر نمی باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.


روزه خواری نیز مصداق همین قانون است با روزه خواران در ملأ عام برخورد می شود؛کسانی که اقدام به روزه خواری در ملا عام می کنند به 10 روز تا دو ماه حبس و یا 74 ضربه شلاق محکوم می شوند.